Blog “Power en/of Love in jullie Team”
WAAR GAAT DIT EIGENLIJK OVER?
Altijd een goede vraag om te stellen.
In de brede context van organisaties maar ook in de context van teamwerking.
Een strugglend team in ontwikkeling, een wederkerend issue, een onopgelost conflict, een leidinggevende die onder stress staat, of ook vaak gehoord 'een gebrek aan communicatie'....
Wat bewolking op de werkvloer dus!
Fantastisch interessante topics om als Organisatiecoach bij stil te staan.
Want ja, waar gaat het dan over?
Gaat het over de structuur of over de cultuur?
Over de strategie of de visie?
Over de rollen of de mensen?
Over de doelstellingen of de verbinding?
Over de prestatiemotivatie of de psychologische veiligheid?
Over de power of the love?
Of over beiden? En waar gaat doorgaans de aandacht naartoe in jullie teams en organisatie?
Een jaar geleden was ik in een organisatie waar er heel erg gefocused werd op een leidinggevende die zich nog zou kunnen ontwikkelen om toch sterker te worden in het aansturen van het team. Mooi toch, en ja, zeker een coaching traject waard, want elke leidinggevende kan verder blijvend ontwikkelen, zoals iedereen in het leven tout court.
Bleek daarnaast dat de n+1 van de bewuste leidinggevende nog steeds bij de teammeetings aanwezig was en zelfs alle ontwikkelingsgesprekken met de medewerkers bijwoonde (of zelfs: voerde, want de hoogste in rang krijgt willens nillens de meeste aandacht).
Waar gaat het dan óók nóg over?
Rolduidelijkheid is er zeker 1: wat wordt er nu eigenlijk verwacht van de leidinggevende in kwestie? En is dit duidelijk uitgesproken? En hoe voer je die rol dan concreet uit in de praktijk?
Onlangs leerde ik in de Masterclass Organisatiecoaching het fenomeen 'crappy people reflex'.
Een mooi frame om hier te gebruiken.. de reflex om bij het detecteren van een probleem, eerst iets te gaan veranderen op het 'people' gebied. Herkenbaar?
Heel veel modellen die kijken naar high performance teams, geven aandacht aan de beide elementen (cfr figuur).
En terecht, want daar ontstaat de magie. Een high performance team houdt zo veel als mogelijk rekening met structuur én cultuur, met concrete doelstellingen én verbinding tussen medewerkers, met strategie én visie, met het 'harde' én het 'softe' of dus met 'power' én 'love'!
Bovenaan rechts dus schijnt de zon het meest => daar willen we naartoe als team!
Op het moment dat er iets misgaat in een organisatie of team, is mijn ervaring dat de 'crappy people reflex' opduikt en er snel gekeken wordt naar wie het niet goed doet of welke 'crappy people' we moeten bijsturen of soms zelfs nog meer impactvol, ontslaan.
Of in het andere uiterste wordt er soms teveel gepamperd op het 'people' gebied en worden beslissingen uitgesteld omdat er geen duidelijkheid is in structuur en rollen.
Een overmatige people reflex dus die mogelijk leidt tot overbelasting in het 'softe' gebied.
Maar dus, waar gaat dit eigenlijk over?
Is het bij een conflict tussen mensen in een team duidelijk wie welke rol heeft?
Is het bij een strugglend team in ontwikkeling duidelijk wat de gemeenschappelijke lange termijn strategie is en welke gemeenschappelijke doelstellingen er zijn?
Is het bij een gebrek aan communicatie tussen Supply Chain Ien Sales uitgesproken dat er meerdere teams zijn die een bijdrage hebben in het terugdringen van de voorraadissues?
Een pleidooi dus voor hetgeen ik tot voor kort nog zelf onderschatte: logische, heldere structuren met vooral heldere rollen en ten minste duidelijke besproken en gedeelde doelstellingen.
Mét daarnaast evenveel empathische aandacht voor visie, cultuur, psychologische veiligheid en verbinding tussen mensen.
Het 1 kan echt niet zonder het ander, Power kan niet zonder Love, maar Love kan ook niet zonder Power.
Het is daar dat de zon gaat schijnen en heel wat donkere wolken opklaren!
Heerlijk toch.. Iets meer proberen te weten te komen waarover het gaat… 💡
Lot's of love (want ja, daar zit nog steeds mijn eerste voorkeur)! ❤️
